Dlaczego czasem warto nie dopić wina do końca - Petr Kočařík "Odměra"
Dziś będzie o Petrze Kočaříku, morawskim autentyście, o którym pisaliśmy już co najmniej dwukrotnie: o jego "szampańskiej" mieszance oraz tradycyjnym pinocie. Dziś na tapet bierzemy jego czerwone cuvée z parceli Odměra z rocznika 2020. Wino powstało ze svatovavřineckiego i modrego portugala.
Przed lekturą warto zajrzeć do wcześniejszych wpisów. Ja tak zrobiłem i od razu rzuciło mi się w oczy szczególne podobieństwo, zwłaszcza w opisie pinot noir. Ale po kolei.
Ruszamy z trybuszonem na wino. Otwieramy i w nosie czujemy fantastyczną feerię aromatów. Mnóstwo owocu, głównie czarnej porzeczki, ale w tle zaraz pojawiają się cięższe południowe aromaty: tytoń, skóra. Wino pachnie bardzo poważnie i zdaje się, że lekko nie będzie, mimo że odmiany, które posłużyły do zrobienia tego wina, nie słyną z muskulatury i powagi. Próbujemy i okazuje się, że wino w ustach jest bardzo lekkie, wręcz karykaturalnie odchudzone. Kojarzycie mem z gościem, który robił tylko nogi? Tu jest podobnie. Chciałoby się rzec: nierównomiernie rozłożony ciężar. W nosie kompleks aromatów, w ustach niezbyt pijalny kompot owocowy o podwyższonej kwasowości. Naprawdę dziwne wrażenie. Pół butelki zostało na następny dzień.
A na drugi dzień - cud! Jakbyśmy się przenieśli na galilejskie wesele. Wiecie, o co chodzi.
W ustach kwaśna wiśnia pełna smaku, mnóstwo tryskającego soku ze świeżo zerwanego owocu. Do tego pojawiają się aromaty, których wcześniej nie było - zioła, balsamico. Wino jest pełne i zdecydowane. Niebywała i przede wszystkim zaskakująca przemiana. W tym właśnie momencie warto wrócić do opisu pinota, który podobnie jak Odměra potrzebował 24 godzin, żeby się porządnie otworzyć, żeby stać się naprawdę pijalnym. Może to cecha win Kočaříka? Może długo i mozolnie robionego wina nie można wypić ot tak, na raz?
Cud, panie, cud!
Komentarze
Prześlij komentarz